Dag 209+19 - Magic Bus

De Dalton Highway dus. Bekend van de Ice Road Truckers, maar in de zomer vooral lang en modderig, maar niet de gevaarlijkste weg om te rijden. En hij brengt je over de Poolcirkel naar het einde van de Pan American Highway...

Eerste dag is na 3 mijl al een grote modderzooi, wat leidt tot een vallende Mexicaans motorrijder, die we weer op weg helpen. De man is gelukkig ongeschonden, maar zijn ego en motor niet. En ik ben nu ook van modder. De rest van de dag alleen redelijk droge stukken gravel, asfalt en hier en daar wat gaten. Coldfoot is het eindpunt van dag 1.

Dag 2 begint vroeg, na een beetje regen, en brengt ons bij Atigun Pass (1.422 m), voor we de toendra op rijden. Gezellig kletsen met een roadworker, die het stopbord probeert vast te houden in de hevige wind.
Dan op milepost 298 blijkt dat de accu is losgeschoten, en dat zorgt voor kortsluiting. Zekering kapot (leren we later), en geen reserve. We worden eerst geholpen door een aardige dame, die probeert met startkabels nog iets te doen, maar later krijgen we een lift van Carly, Talise en Adrianna, dus binnen een uurtje laten we Lucia achter, op een weg waar niemand rijdt, behalve wat vrachtauto's en beetje toeristen.
Licht verdrietig...

Aangekomen in Deadhorse (het einde van wereld) een towtruck geregeld, zodat de auto kan worden gemaakt en daarna gezocht naar een slaapplek. Het Aurora hotel is een van bouwketen gemaakt hotel voor 400 oliewerkers, en biedt soelaas voor het mooie bedrag van $270,00 per nacht. Dus...

Snel het goede nieuws; Lucia bleek te repareren met McGyver zekering.

Boven de poolcirkel wordt het in de nacht niet donker, wat best heftig is voor je lichaam. Je bent moe, maar ook wakker. We maken in Deadhorse een tochtje naar de Noordelijke IJszee, waar we nog vossen en veel vogels zien, en ijskoud water. Het einde van de wereld.

De terugweg vertrekken we om 19 uur, als Lucia is opgehaald en gemaakt, en rijden dan in 6 uur naar Coldfoot. Op de heenweg nog een kudde van 100 kariboes (of één meer of minder) gezien, maar terug geen wildlife. Het zonlicht de hele nacht (zonnebril om 2:30!!) maakt alles goed. Om 3:48, als de zon weer hoger klimt, komen we moe maar voldaan aan in Coldfoot, voor slaap!!

De laatste dag Dalton Highway is eenvoudig, net als het eerste stuk heen. In de avond gaan we naar Chena River Hot Springs voor warm bad, na 4 dagen modder en gravel, met een beetje asfalt. En bij de Chena River zien we vlak naast de weg nog een eland met jong.

Vandaag aangekomen in Healy. De Stampede Trail is 12 kilometer te rijden, en wordt dan smal en vooral heel, heel nat. Dus de echte Magic Bus zien we helaas niet, maar we naderen tot 30 kilometer. Beetje teleurgesteld, maar niet onverwacht rijden we naar Healy...

En daar staat ie dan toch ineens: de Magic Bus, naast onze camping. Oké, niet de "echte", maar degene die is gebruik voor de film "Into The Wild".

Met de "Hard Sun" van Eddie Vedder op de radio van Lucia zien we de aanleiding voor onze reis. Intens om zijn originele dagboek fragmenten te lezen, en eigenlijk heel triest, maar toch vooral het volgen van je droom...